De DSB-soap gaat onvermoeibaar door. Gisteren in DWDD kunsthistoricus Willem Baars die de toekomst van het Dirk Scheringa Museum kwam verzegelen.
Opponent Wim van Krimpen vond het Dirk Scheringa Museum een aanwinst voor Nederland en wenste dat te behouden voor het Nederlandse publiek d.m.v. een eenmalige overheidsinjectie van 6 miljoen euro. Willem Baars was daar niet van gediend. Hij heeft de kunstwerken naar eigen zeggen één bij één gekeurd en tot de conclusie gekomen dat slechts 25 daarvan opneembaar zijn in De Grote Kunst Collectie van Nederland. De rest kan weggegooid.
Matthijs van Nieuwkerk: Weggegooid?
Willem Baars: Euh, nee, pardon, natuurlijk niet. Verkocht.
Wim van Kimpen: Maar we zouden ze toch kunnen behouden?
Willem Baars: Luister, ik heb slechts het belang van de Gedupeerden voor ogen. Die werken (het voorzetsel "kunst-" krijg ik niet uit mijn strot) moeten we voor zoveel mogelijk geld zien te slijten aan debielen die deze uitzending niet hebben bekeken. Het geld geven we dan aan de Gedupeerden.
Willem Baars schreef ooit het boek ‘Wie bepaalt de waarde van kunst?’. Mij dunkt dat hìj gisteren de waarde van de Dirk Scheringa Collectie voor het oog van het geheel Nederlandse volk tot in de details heeft bepaald. De door hem geselecteerde 25 kunstwerken, die zouden nu wel voor miljoenen verkocht kunnen worden, waarna je postzakken met klinkende munt voor de deuren van de Gedupeerden zou kunnen afleveren, maar de rest? Waar-de-loos. En laat zijn advies juist zijn dat je die 25 stuks niet màg verkopen.
Had Willem Baars werkelijk de belangen van de Gedupeerden willen behartigen, dan had hij gezegd:
"De Dirk Scheringa Collectie is van onschatbare waarde. We zouden die heel graag in Nederlandse handen willen behouden maar helaas, wij, grote altruïsten die we zijn, moeten aan de Gedupeerden denken. Wij nemen dus met bloedend hart afstand van het gros van deze sublieme collectie, die we met ingang van morgen op de internationale kunstmarkt gaan aanbieden. We hopen dat lieve kopers de kunstwerken zullen aanschaffen, om die een ereplaats in hun eetzaal te gunnen. Voor Nederland houden we slechts 25 schilderijen over. Een aderlating is het, een aderlating. Ik heb er werkelijk geen andere woorden voor."
Hij zou vervolgens in een luidruchtig snikken uitbarsten.
Had hij daarentegen het algemeen belang voor ogen, dan was het zo gegaan:
"Jongens dit is een groot moment. We hebben de kans om een uniek projekt te redden van de kunstmaffia. We gaan met ons allen het Dirk Scheringa Museum voor het Nederlandse volk behouden. Dat het nageslacht tot in de eeuwigheid in groten getale kan komen genieten van dit bijzondere, zij het ietwat verguisde, genre binnen de Kunst: het Magisch-Realisme."
Maar niets van dat alles.
Wat Willem Baars deed is, onder het mom van betrokkenheid, heel triviaal op zijn eigen borst kloppen:
"Kijk mij eens, Nederlanders, kijk mij eens de beste kunstcriticus uithangen. Ik en ik alleen weet van Kunst. Zeg het voort!"
Niemand is hiermee gediend, behalve Willem Baars zelf.
Wat Dirk Scheringa betreft, hij heeft de absurde domheid van de mensen onomstotelijk bloot gelegd. Daarvoor roep ik uit volle borst, samen met de AZ-supporters: "DSB! DSB! Dirk Scheringa Bedankt!"
.
Opponent Wim van Krimpen vond het Dirk Scheringa Museum een aanwinst voor Nederland en wenste dat te behouden voor het Nederlandse publiek d.m.v. een eenmalige overheidsinjectie van 6 miljoen euro. Willem Baars was daar niet van gediend. Hij heeft de kunstwerken naar eigen zeggen één bij één gekeurd en tot de conclusie gekomen dat slechts 25 daarvan opneembaar zijn in De Grote Kunst Collectie van Nederland. De rest kan weggegooid.
Matthijs van Nieuwkerk: Weggegooid?
Willem Baars: Euh, nee, pardon, natuurlijk niet. Verkocht.
Wim van Kimpen: Maar we zouden ze toch kunnen behouden?
Willem Baars: Luister, ik heb slechts het belang van de Gedupeerden voor ogen. Die werken (het voorzetsel "kunst-" krijg ik niet uit mijn strot) moeten we voor zoveel mogelijk geld zien te slijten aan debielen die deze uitzending niet hebben bekeken. Het geld geven we dan aan de Gedupeerden.
Willem Baars schreef ooit het boek ‘Wie bepaalt de waarde van kunst?’. Mij dunkt dat hìj gisteren de waarde van de Dirk Scheringa Collectie voor het oog van het geheel Nederlandse volk tot in de details heeft bepaald. De door hem geselecteerde 25 kunstwerken, die zouden nu wel voor miljoenen verkocht kunnen worden, waarna je postzakken met klinkende munt voor de deuren van de Gedupeerden zou kunnen afleveren, maar de rest? Waar-de-loos. En laat zijn advies juist zijn dat je die 25 stuks niet màg verkopen.
Had Willem Baars werkelijk de belangen van de Gedupeerden willen behartigen, dan had hij gezegd:
"De Dirk Scheringa Collectie is van onschatbare waarde. We zouden die heel graag in Nederlandse handen willen behouden maar helaas, wij, grote altruïsten die we zijn, moeten aan de Gedupeerden denken. Wij nemen dus met bloedend hart afstand van het gros van deze sublieme collectie, die we met ingang van morgen op de internationale kunstmarkt gaan aanbieden. We hopen dat lieve kopers de kunstwerken zullen aanschaffen, om die een ereplaats in hun eetzaal te gunnen. Voor Nederland houden we slechts 25 schilderijen over. Een aderlating is het, een aderlating. Ik heb er werkelijk geen andere woorden voor."
Hij zou vervolgens in een luidruchtig snikken uitbarsten.
Had hij daarentegen het algemeen belang voor ogen, dan was het zo gegaan:
"Jongens dit is een groot moment. We hebben de kans om een uniek projekt te redden van de kunstmaffia. We gaan met ons allen het Dirk Scheringa Museum voor het Nederlandse volk behouden. Dat het nageslacht tot in de eeuwigheid in groten getale kan komen genieten van dit bijzondere, zij het ietwat verguisde, genre binnen de Kunst: het Magisch-Realisme."
Maar niets van dat alles.
Wat Willem Baars deed is, onder het mom van betrokkenheid, heel triviaal op zijn eigen borst kloppen:
"Kijk mij eens, Nederlanders, kijk mij eens de beste kunstcriticus uithangen. Ik en ik alleen weet van Kunst. Zeg het voort!"
Niemand is hiermee gediend, behalve Willem Baars zelf.
Wat Dirk Scheringa betreft, hij heeft de absurde domheid van de mensen onomstotelijk bloot gelegd. Daarvoor roep ik uit volle borst, samen met de AZ-supporters: "DSB! DSB! Dirk Scheringa Bedankt!"
Lees de andere delen van de DSB-soap! DSB-soap #1: Gekkebankenziekte, en DSB-soap: slot(?)
.