Het paradijs

Kapitalisme, net als religies, houdt het domme volk een paradijs voor. Het consumentenparadijs. Waar de mens van alle gemakken is voorzien, zelfs ruim voordat hij een behoefte voelt.

Dat houdt het zwoegende volk in bedwang. Bij religies is het paradijs te bereiken na een verschrikkelijk leven vol ontberingen. Bij het kapitalisme is dat een wortel die aan een stok bungelt. De stok zit vast aan de mens zelf, de wortel schuift steeds vooruit. Er komt steeds meer gemakken, steeds meer producten, steeds nieuwere versies, steeds meer verslavingen aan die producten en nieuwere versies.

Bij religies wordt de mens geketend met versen en regels.

Bij het kapitalisme met abonnementen en updates.

Terwijl de vaste banen steeds schaarser worden nemen de vaste abonnementen toe. Alles wat vroeger te koop en dus te bezitten was, is nu enkel verkrijgbaar onder het juk van een abonnement. Zaken die je bezit worden in no time obsoleet, opgevreten door de updates, al dan niet van anderen, die en met wie je enkel kan volgen en communiceren als je steeds je producten up to date houdt.

Gewaardeerde/statusgevende arbeid wordt schaars. Het volk moet toch zwoegen: een hardnekkige mantra.

In de verte gloort de fata morgana van het paradijs.