Wuwei 無為

 

Waren we maar wat luier. Ik bedoel niet: laat het maar een janboel worden, staak het onderhoud aan de dijken. Maar al dat asfalt: moet dat nou zoveel?

Moeten wíj zoveel?

De dadendrang van de gezonde jaren.

Laat mij maar in die oase van rust, groen en eeuwenoude stenen. Laat ze maar om me heen verkruimelen. Laat de tijd adagio voortkruipen in sussende eentonigheid.

Ik hoef niets meer.