Mevrouw
Hazenkraak zat op een vroege ochtend buiten op het Noorden thee te
drinken. De kat kwam opeens uit het esdoornbosje op het Oosten en rende
helemaal tot het verste puntje van het Westen. Rende? Nee, hij
galoppeerde.
Mevrouw Hazenkraak zat ervan te kijken. Ze had hem nog
nooit zien galopperen. Nu zij er bij stil stond: ze had nog nooit een
kát zien galopperen.
In ieder geval niet zo hard, en niet zo lang.
Het was in alle opzichten een vervreemdend gezicht.
"Je lijkt wel een cheetah!" riep zij tegen hem.
Het kwartje viel.
De dag ervoor had hij, samen met haar, enorm geboeid, een documentaire op TV gekeken. Over cheetahs.
Tja, je moet opletten wat ze te zien krijgen. Een kat en een TV in huis, dat is een zware verantwoordelijkheid.
ReplyDelete