André Rouvoet heeft weer eens haarfijn uitgelegd wat wij in onze slapende naïviteit proberen te vergeten: Religies hebben allemaal en in het bijzonder de monotheïstische, een fokprogramma in de portefeuille. Islam of Christendom, van de pater of de imam moeten wij ons als konijnen gedragen.
Als ik Het Parool van 20 februari moet geloven, heeft hij haast feministische motieven. Nee, hij wil zich niet mengen in een privéaangelegenheid als de wil om zich voort te planten. Hem is het zuiver te doen om het versterken van de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt, zodat ze vanzelf meer zin krijgen in uitbreiding van hun kroost "zoals in de Scandinavische landen is gebleken." Ik zou het zelf gezegd kunnen hebben. Waar denkt hij aan? Aan betere creches, aan het normaliseren van deeltijdwerk m/v... Aan fokpremies, zoals in Duitsland, wil André Rouvoet (nog) niet beginnen "dat is een laatste redmiddel, dat je pas inzet wanneer al het andere heeft gefaald."
Laat dat een bekende bel rinkelen? Abortus provocatus. Rond de kabinetsformatie van B4 werd drukte gemaakt over deze kwestie. Uit feministische hoek hoorde je verontrustende geluiden: gaat onze (unieke) abortusvrijheid eraan? We werden snel gesust, ook door feministische (ex-) politica's: nee hoor, de Christen Unie wil slechts de mogelijkheden verbreden om een kind ter adoptie te geven, da's nobel, da's socialistisch. Hebben we geweten. Zodra het kabinet gevormd was, werd van de weeromstuit een onderzoek ingesteld om de psychologische gevolgen van de 5-dagenbedenktijd in kaart te brengen. Wat euthanasie betreft werd opeens "palliatieve sedatie" het toverwoord. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden, en de weg van de Christen Unie is het socialistisch ingesteld volk beduvelen met menslievende motieven om, als de religieuzen uiteindelijk de macht hebben, stukje bij beetje de liberale vrijheden die niet passen bij hun dogma terug te draaien.
Maar dat zeggen ze niet. Over religie wordt geen woord gerept. Rouvoet en consorten (hij heeft ook vrouwelijke volgelingen!) doen hun oproep tot uitbreiding van het volk zogenaamd niet omdat de Bijbel "Ga en vermedigvuldig je!" zegt maar uit pure angst voor de... vergrijzing. Het fantoom van de vergrijzing — stok, wortel of allebei? Maar wat is dat, de vergrijzing? Minder mensen? En dan wat? Minder luxe? Minder ziekenhuizen? Minder foefjes en vlaatjes om ons tot in lengte van dagen kunstmatig in leven te houden, in een steeds meer gerobotiseerde omgeving? Maar we zouden die mensen niet meer nodig hebben, werd ons beloofd. De homo ludens, die zou er komen, de mens die nauwelijks meer zou hoeven werken.
Maar die kwam niet. We gingen steeds harder werken en er kwamen er steeds meer mensen bij. Nu is er teveel volk op de wereld en zeker teveel volk in ons kikkerlandje. Ik heb medestanders. De historicus en voorzitter van de Club van 10 miljoen Paul Gerbrands, bijvoorbeeld, spreek zich december 2007 uit in Het Parool voor een voortplantingsverbod. Een voortplantingsverbod! Inderdaad! Waar zou China zijn zonder de éénkindregeling? En in één adem de kinderbijslag afschaffen en een milieuheffing van 10000 euro bij elke geboorte innen. Alles wat 3 jaar lang in de Pampers gehesen moet is immers vervuilend, en zal het zijn hele leven blijven. Het intomen van het geboortecijfer heeft nog meer voordelen dan zuiver het milieu: het is goed voor de arbeidsprestaties van vrouwen en voor hun economische onafhankelijkheid, en voor harmonie inzake erfeniskwesties. Als je ernaast ook de immigratie aanpakt, dan kunnen wij eindelijk echt de vruchten plukken van de tweede feministische golf en van 30 jaar sociaal beleid in het algemeen. Je voortplanten... Waarom zou je? Op http://vhemt.org/ vind je op een rij alle argumenten om het niet te doen.
Maar 10 miljoen Nederlanders, dat is me nog te veel. Als je het echt goed wilt doen kun je maar beter uitgaan van 5 miljoen, want dat is hoeveel monden Nederland kan voeden, zonder de ecologische afdruk van elk mens de pan uit te laten rijzen (lees: zonder in te vreten op derdewereldlanden, wat wij nu volop doen). Dus een fokpremie? Ik zou zeggen "Halveren die bevolking!" Op naar de Club van 5 miljoen!
.
Als ik Het Parool van 20 februari moet geloven, heeft hij haast feministische motieven. Nee, hij wil zich niet mengen in een privéaangelegenheid als de wil om zich voort te planten. Hem is het zuiver te doen om het versterken van de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt, zodat ze vanzelf meer zin krijgen in uitbreiding van hun kroost "zoals in de Scandinavische landen is gebleken." Ik zou het zelf gezegd kunnen hebben. Waar denkt hij aan? Aan betere creches, aan het normaliseren van deeltijdwerk m/v... Aan fokpremies, zoals in Duitsland, wil André Rouvoet (nog) niet beginnen "dat is een laatste redmiddel, dat je pas inzet wanneer al het andere heeft gefaald."
Laat dat een bekende bel rinkelen? Abortus provocatus. Rond de kabinetsformatie van B4 werd drukte gemaakt over deze kwestie. Uit feministische hoek hoorde je verontrustende geluiden: gaat onze (unieke) abortusvrijheid eraan? We werden snel gesust, ook door feministische (ex-) politica's: nee hoor, de Christen Unie wil slechts de mogelijkheden verbreden om een kind ter adoptie te geven, da's nobel, da's socialistisch. Hebben we geweten. Zodra het kabinet gevormd was, werd van de weeromstuit een onderzoek ingesteld om de psychologische gevolgen van de 5-dagenbedenktijd in kaart te brengen. Wat euthanasie betreft werd opeens "palliatieve sedatie" het toverwoord. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden, en de weg van de Christen Unie is het socialistisch ingesteld volk beduvelen met menslievende motieven om, als de religieuzen uiteindelijk de macht hebben, stukje bij beetje de liberale vrijheden die niet passen bij hun dogma terug te draaien.
Maar dat zeggen ze niet. Over religie wordt geen woord gerept. Rouvoet en consorten (hij heeft ook vrouwelijke volgelingen!) doen hun oproep tot uitbreiding van het volk zogenaamd niet omdat de Bijbel "Ga en vermedigvuldig je!" zegt maar uit pure angst voor de... vergrijzing. Het fantoom van de vergrijzing — stok, wortel of allebei? Maar wat is dat, de vergrijzing? Minder mensen? En dan wat? Minder luxe? Minder ziekenhuizen? Minder foefjes en vlaatjes om ons tot in lengte van dagen kunstmatig in leven te houden, in een steeds meer gerobotiseerde omgeving? Maar we zouden die mensen niet meer nodig hebben, werd ons beloofd. De homo ludens, die zou er komen, de mens die nauwelijks meer zou hoeven werken.
Maar die kwam niet. We gingen steeds harder werken en er kwamen er steeds meer mensen bij. Nu is er teveel volk op de wereld en zeker teveel volk in ons kikkerlandje. Ik heb medestanders. De historicus en voorzitter van de Club van 10 miljoen Paul Gerbrands, bijvoorbeeld, spreek zich december 2007 uit in Het Parool voor een voortplantingsverbod. Een voortplantingsverbod! Inderdaad! Waar zou China zijn zonder de éénkindregeling? En in één adem de kinderbijslag afschaffen en een milieuheffing van 10000 euro bij elke geboorte innen. Alles wat 3 jaar lang in de Pampers gehesen moet is immers vervuilend, en zal het zijn hele leven blijven. Het intomen van het geboortecijfer heeft nog meer voordelen dan zuiver het milieu: het is goed voor de arbeidsprestaties van vrouwen en voor hun economische onafhankelijkheid, en voor harmonie inzake erfeniskwesties. Als je ernaast ook de immigratie aanpakt, dan kunnen wij eindelijk echt de vruchten plukken van de tweede feministische golf en van 30 jaar sociaal beleid in het algemeen. Je voortplanten... Waarom zou je? Op http://vhemt.org/ vind je op een rij alle argumenten om het niet te doen.
Maar 10 miljoen Nederlanders, dat is me nog te veel. Als je het echt goed wilt doen kun je maar beter uitgaan van 5 miljoen, want dat is hoeveel monden Nederland kan voeden, zonder de ecologische afdruk van elk mens de pan uit te laten rijzen (lees: zonder in te vreten op derdewereldlanden, wat wij nu volop doen). Dus een fokpremie? Ik zou zeggen "Halveren die bevolking!" Op naar de Club van 5 miljoen!
.