De film van Geert Wilders is on line. In de drie uur die volgden de uitzending werden enkel moslimmannen en mannelijke arabisten om commentaar gevraagd. Drie uur lang, en de journalisten konden geen vrouw vinden die iets wou of mocht zeggen. Je staat er niet bij stil, anders zou je de verzameling commentaren die het opleverde met een korreltje zout nemen. Wat te denken bijvoorbeeld van een moslimbroeder die vanuit zijn mannenkring in het theehuis roept: "Er is geen plaats in deze maatschappij voor mensen zoals Wilders." "En voor u zeker wel?" had ik hem willen toeroepen. Of zoals het antwoord van een arabist op de vraag of hij nu naar Teheran zou durven, als Nederlander (het antwoord was natuurlijk: "Ja hoor, geen probleem. Wij hebben een verkeerde voorstelling van de mensen daar"). De vraag had echter moeten zijn: "Zou u nu als VROUW naar Teheran afreizen?" Tien tegen een dat zijn antwoord niet zo categoriek was geweest. Als man mag hij het vliegtuig uit in zijn gewone pak, en hij hoeft verder niets aan zijn gedrag te veranderen. Als vrouw had hij in het vliegtuig een boerka-achtig gewaad moeten aantrekken, en had hij zich ter plekke ten allen tijden gewaar moeten blijven van zijn ondergeschikte positie. De Fitna-show heeft ons weer eens dingen laten zien die we liever niet beseffen: de immigratie van grote groepen ongeëmancipeerd volk heeft de klok wel degelijk terug gedraaid. Het is niet Wilders en de zijnen die terug willen naar de jaren '50: het is dat we naar de jaren '50 afkoersen, het is ook dat in de groepen geïnterviewde moslimbroeders, de jaren '50 een feit zijn. Mannen, mannen, mannen. Een maatschappij vol met mannen, en waar de vrouwen er niet toe doen.
De reacties van de nieuwslezers verbazen mij. Zij blijken de Koran niet te hebben gelezen, en te twijfelen aan het waarheidsgehalte van de citaten in Fitna. Ik vermoed dat het hier om de top van de ijsberg gaat, en dat er maar weinig mensen in Nederland zijn die werkelijk de moeite hebben genomen om de Koran te lezen. Welnu. De Koran is in de late jaren tachtig voor het eerst in het Nederlands vertaald. Ik ben destijds stante pede naar de boekenwinkel gelopen om er een te kopen. Het ging om een gebonden uitgave, een rib uit mijn lijf. Ik heb dat boek meteen van A tot Z gelezen, en, ver voordat wij als gewone Nederlanders problemen kregen met het moslimvraagstuk, wist ik van de hoed en de rand: er waren wel degelijk soera's in die opriepen tot het gooien van ongelovigen in kokende olie en dat soort appetijtelijks. Ik heb in de jaren erna geprobeerd mijzelf in slaap te sussen door dat boek te vergelijken met het Oude Testament, dat ook smakelijke passages kent, maar waarvan niemand het (meer) in zijn hoofd haalt om die in de praktijk toe te brengen. De loop van de geschiedenis is echter wel degelijk angstwekkend gebleken: waar de Bijbel wordt beschouwd als een verslag van langvervlogen tijden, is de Koran voor Moslims hèt woord van God. De soera's worden niet relativeerd door ze in hun oorspronkelijke geschiedkundige context te plaatsen. De twee heilige boeken verschillen ook sterk van vorm: in de Koran geen verhaallijn maar achterelkaar opvolgende vermaningen. De context blijft, ook voor degenen die moeite zouden willen doen voor enige relativering, ver te zoeken. Want dat was een van de meest gehoorde verwijten van de islamkenners die gisteren aan het woord kwamen kort na de verschijning van Fitna, dat de citaten uit hun context waren gerukt. Als je de Koran hebt gelezen weet je dat dat holle frasen zijn: er is geen context. Althans niet dat je zomaar kunt lezen, niet dat je kunt vermoeden, ook niet als moslim, zonder eerst 4 jaar op de vakgroep Studie van het Midden Oosten te hebben doorgebracht. Met andere woorden: vergeleken met de verzameling ver- en geboden die de Koran is, doet het Oude Testament het meest denken aan aangeklede verhaaltjes over vroeger.
Dat journalisten zich permitteren om mensen zoals Pim Fortuyn en Geert Wilders te kapittelen is tot daar aan toe, maar dat zij dat doen zonder een letter van de Koran te kennen vind ik bijzonder armoedig. Ze hebben 20 jaar de tijd gehad om de Koran te lezen. Waarom hebben ze dat dan niet gedaan? Waren ze soms bang voor wat ze daarin zouden vinden? Of nog erger: gesteld dat moslims zich enkel in onwetendheid kunnen beroepen op de vredenlievendheid van hun religie en hun heilig boek, hebben overheid — en in haar verlengde de media — er baat bij dat zij onwetend blìjven? Ergo, zijn de krampachtige pogingen van de overheid om Fitna in de kiem te smoren erop gericht geweest juist mòslims te verhinderen kennis te nemen van de werkelijke inhoud van hun heilig boek?
(NB: Voor wie zich in de leer van de Koran wil verdiepen, zie: Een andere film over de Koran. In het venstertje staat een film klaar om te starten.)
De reacties van de nieuwslezers verbazen mij. Zij blijken de Koran niet te hebben gelezen, en te twijfelen aan het waarheidsgehalte van de citaten in Fitna. Ik vermoed dat het hier om de top van de ijsberg gaat, en dat er maar weinig mensen in Nederland zijn die werkelijk de moeite hebben genomen om de Koran te lezen. Welnu. De Koran is in de late jaren tachtig voor het eerst in het Nederlands vertaald. Ik ben destijds stante pede naar de boekenwinkel gelopen om er een te kopen. Het ging om een gebonden uitgave, een rib uit mijn lijf. Ik heb dat boek meteen van A tot Z gelezen, en, ver voordat wij als gewone Nederlanders problemen kregen met het moslimvraagstuk, wist ik van de hoed en de rand: er waren wel degelijk soera's in die opriepen tot het gooien van ongelovigen in kokende olie en dat soort appetijtelijks. Ik heb in de jaren erna geprobeerd mijzelf in slaap te sussen door dat boek te vergelijken met het Oude Testament, dat ook smakelijke passages kent, maar waarvan niemand het (meer) in zijn hoofd haalt om die in de praktijk toe te brengen. De loop van de geschiedenis is echter wel degelijk angstwekkend gebleken: waar de Bijbel wordt beschouwd als een verslag van langvervlogen tijden, is de Koran voor Moslims hèt woord van God. De soera's worden niet relativeerd door ze in hun oorspronkelijke geschiedkundige context te plaatsen. De twee heilige boeken verschillen ook sterk van vorm: in de Koran geen verhaallijn maar achterelkaar opvolgende vermaningen. De context blijft, ook voor degenen die moeite zouden willen doen voor enige relativering, ver te zoeken. Want dat was een van de meest gehoorde verwijten van de islamkenners die gisteren aan het woord kwamen kort na de verschijning van Fitna, dat de citaten uit hun context waren gerukt. Als je de Koran hebt gelezen weet je dat dat holle frasen zijn: er is geen context. Althans niet dat je zomaar kunt lezen, niet dat je kunt vermoeden, ook niet als moslim, zonder eerst 4 jaar op de vakgroep Studie van het Midden Oosten te hebben doorgebracht. Met andere woorden: vergeleken met de verzameling ver- en geboden die de Koran is, doet het Oude Testament het meest denken aan aangeklede verhaaltjes over vroeger.
Dat journalisten zich permitteren om mensen zoals Pim Fortuyn en Geert Wilders te kapittelen is tot daar aan toe, maar dat zij dat doen zonder een letter van de Koran te kennen vind ik bijzonder armoedig. Ze hebben 20 jaar de tijd gehad om de Koran te lezen. Waarom hebben ze dat dan niet gedaan? Waren ze soms bang voor wat ze daarin zouden vinden? Of nog erger: gesteld dat moslims zich enkel in onwetendheid kunnen beroepen op de vredenlievendheid van hun religie en hun heilig boek, hebben overheid — en in haar verlengde de media — er baat bij dat zij onwetend blìjven? Ergo, zijn de krampachtige pogingen van de overheid om Fitna in de kiem te smoren erop gericht geweest juist mòslims te verhinderen kennis te nemen van de werkelijke inhoud van hun heilig boek?
(NB: Voor wie zich in de leer van de Koran wil verdiepen, zie: Een andere film over de Koran. In het venstertje staat een film klaar om te starten.)
.