"Een groot ego staat het geluk alleen maar in de weg." Aldus Gummbah, in een historische uitzending van "Katja & Sophie", waar pannelleden van diverse minderheden het moesten hebben over humor. Wat hij precies zei is dit:
"Wat ik een beetje mis bij de gekwetste medemens is dankbaarheid. Want gekwetst zijn is goed. Het is namelijk goed of beter gezegd slecht voor je ego. Want als je snel gekwetst bent heb je een veel te groot ego en dat staat de weg naar het licht alleen maar in de weg. Hij (Rotjoch, OZ) is gekwetst omdat er een grap wordt gemaakt over zijn huidskleur. Wees blij dat je gekwetst bent.
Katja Schuurman: dus mensen met een te groot ego daar moeten grappen over gemaakt worden...
Gummbah: Juist, dat is gezond."
Je kan zeggen wat je wilt over de meningen die over en weer werden gelanceerd, maar de humor was er ver te zoeken. (Let trouwens op "het Domme Blondje": niemand, maar dan ook niemand vraagt haar iets, tot Alexander Pechthold dat aan het einde van de uitzending opmerkt. Wat mijn argwan voor antiracistische feminisme bevestigt: de vooroordelen over vrouwen zijn nog steeds veel hardnekkiger dan die over andere rassen.) Een pikzwarte Surinamer, prototype Hangjong met Kapsones (en bijbehorende pet), heeft het gepresteerd om de helft van de zendtijd aan zijn persoontje te laten besteden. Hij vertikte om de grap in te zien in een cartoon van Gummbah, en zelfs lang nadat hij de clou begrepen had volharde hij in: "Nee, daar kan ik niet om lachen." Hoe welkom waren toen de woorden van onze beste cartoonist. Ze bleven in mijn geheugen gegrifd. Een probaat middel tegen de humorloze minderheid.
Osho, f.k.a. Baghwan, zegt hetzelfde: ga met het water mee, niet tegen de stroom in. Als wat je wilt doen moeite kost en inspanningen vergt, dan ben je verkeerd bezig. Je ego wil dat namelijk, dat streven naar moeilijke dingen. Laat je ego los: het leven moet makkelijk gaan, easy. In fabuleus lachwekkende uitzendingen op Salto-tv geeft hij er blijk van fan te zijn van Zhuang Zi, de lolligste filosoof uit de Chinese oudheid, een taoïst. Ik ook! Als ik met het mes op de keel trouw moest zweren aan een of andere religie cq intellectuele stroming, dan zou ik zonder meer voor het Taoïsme kiezen, maar dan wel het Taoïsme van Zhuang Zi, de ongeremde zot. Want vergevorderde inname van gifstoffen in een queeste naar onsterfelijkheid, nee, dat zie ik niet zitten, dank u. Dat is wat sommige scholen doceren aan de aspirant-taoïst. Maar voor de rest: heerlijk, taoïst zijn. Je hoeft niets, sterker nog: je MOET niets. Zodra je iets doet, verstoor je de Tao, het Een, het natuurlijke evenwicht, de ongemoeide gang van zaken. Mijn hele leven heb ik de dingen die ik deed beschouwd als verkrachtingen: van mijn gemoed, van de natuur. Ik zie het goede van de mens voornamelijk in het niets doen. Hoe minder de mens doet, de minste schade hij aanricht.
Een vriendin (moeder van drie kinderen) belt wel eens op met: "Ik moet nu de deur uit, anders groeit de bende nog verder." Dat is precies wat de mens met de aardbol moet: eruit gaan voordat de bende nog verder groeit. Via bevolkingskrimp, het liefst. Want rampen en ziektes en zo, daar heb ik geen zin in, net zo min als u. Maar als rechtgeaarde taoïst weiger ik me daarvoor in te spannen. Dus geen wetten op z'n China: het moet natuurlijk gaan. Zo ziet u maar weer: zelfs Oud Zeikwijf vindt het bij tijd en wijle heerlijk om in complete naïviteit een eind weg te dromen.
.
"Wat ik een beetje mis bij de gekwetste medemens is dankbaarheid. Want gekwetst zijn is goed. Het is namelijk goed of beter gezegd slecht voor je ego. Want als je snel gekwetst bent heb je een veel te groot ego en dat staat de weg naar het licht alleen maar in de weg. Hij (Rotjoch, OZ) is gekwetst omdat er een grap wordt gemaakt over zijn huidskleur. Wees blij dat je gekwetst bent.
Katja Schuurman: dus mensen met een te groot ego daar moeten grappen over gemaakt worden...
Gummbah: Juist, dat is gezond."
Je kan zeggen wat je wilt over de meningen die over en weer werden gelanceerd, maar de humor was er ver te zoeken. (Let trouwens op "het Domme Blondje": niemand, maar dan ook niemand vraagt haar iets, tot Alexander Pechthold dat aan het einde van de uitzending opmerkt. Wat mijn argwan voor antiracistische feminisme bevestigt: de vooroordelen over vrouwen zijn nog steeds veel hardnekkiger dan die over andere rassen.) Een pikzwarte Surinamer, prototype Hangjong met Kapsones (en bijbehorende pet), heeft het gepresteerd om de helft van de zendtijd aan zijn persoontje te laten besteden. Hij vertikte om de grap in te zien in een cartoon van Gummbah, en zelfs lang nadat hij de clou begrepen had volharde hij in: "Nee, daar kan ik niet om lachen." Hoe welkom waren toen de woorden van onze beste cartoonist. Ze bleven in mijn geheugen gegrifd. Een probaat middel tegen de humorloze minderheid.
Osho, f.k.a. Baghwan, zegt hetzelfde: ga met het water mee, niet tegen de stroom in. Als wat je wilt doen moeite kost en inspanningen vergt, dan ben je verkeerd bezig. Je ego wil dat namelijk, dat streven naar moeilijke dingen. Laat je ego los: het leven moet makkelijk gaan, easy. In fabuleus lachwekkende uitzendingen op Salto-tv geeft hij er blijk van fan te zijn van Zhuang Zi, de lolligste filosoof uit de Chinese oudheid, een taoïst. Ik ook! Als ik met het mes op de keel trouw moest zweren aan een of andere religie cq intellectuele stroming, dan zou ik zonder meer voor het Taoïsme kiezen, maar dan wel het Taoïsme van Zhuang Zi, de ongeremde zot. Want vergevorderde inname van gifstoffen in een queeste naar onsterfelijkheid, nee, dat zie ik niet zitten, dank u. Dat is wat sommige scholen doceren aan de aspirant-taoïst. Maar voor de rest: heerlijk, taoïst zijn. Je hoeft niets, sterker nog: je MOET niets. Zodra je iets doet, verstoor je de Tao, het Een, het natuurlijke evenwicht, de ongemoeide gang van zaken. Mijn hele leven heb ik de dingen die ik deed beschouwd als verkrachtingen: van mijn gemoed, van de natuur. Ik zie het goede van de mens voornamelijk in het niets doen. Hoe minder de mens doet, de minste schade hij aanricht.
Een vriendin (moeder van drie kinderen) belt wel eens op met: "Ik moet nu de deur uit, anders groeit de bende nog verder." Dat is precies wat de mens met de aardbol moet: eruit gaan voordat de bende nog verder groeit. Via bevolkingskrimp, het liefst. Want rampen en ziektes en zo, daar heb ik geen zin in, net zo min als u. Maar als rechtgeaarde taoïst weiger ik me daarvoor in te spannen. Dus geen wetten op z'n China: het moet natuurlijk gaan. Zo ziet u maar weer: zelfs Oud Zeikwijf vindt het bij tijd en wijle heerlijk om in complete naïviteit een eind weg te dromen.
.