Er zou een babytax moeten komen voor in het vliegtuig of in de trein. Als ik weer eens urenlang auditief verkracht word door zo'n krijsend schepsel, loop ik wel eens in gedachten naar de ouders toe en bid:
"Please have the mercy to flog me till it bloods instead of having me endure the crying of your child."
Maar ze kunnen er op dat punt aanbeland niets meer aan doen. Vooraf wel: thuis blijven bijvoorbeeld. Zeker als het om een vliegreis gaat: je weet immers niet wat voor een aanslag de luchtdrukverschillen op de tere trommelvliesjes zullen zijn -- als het een peuter zo langdurig doet gillen kun je van kindermishandeling spreken dunkt mij. En in de trein 2de klas blijven reizen.
Als ik 1ste klas reis, doe ik dat namelijk juist om lawaai te vermijden: van pubers met muziekapparaten met of zonder oorplugjes, van hardop kletsende meiden, van rondrennende kids... en van krijsende babies. Dit soort elementen tref je namelijk het meest in de 2de klas.
Helaas is er een ontwikkeling gaande die mijn peperdure vlucht naar stillere vervoersoorden verhindert. Jonge ouders blijken steeds rijker te zijn, en reizen steeds meer 1ste klas. Wat een rib uit mijn lijf is laat amper schommelingen zien in hun huishoudboekje.
Daarom wil ik een smeekbede richting de Grote Vervoersbazen uit laten gaan:
"Please, pleeeaase, forbid babies in planes, and on the railways have them all carried in economy class. If the parents disagree, have them pay a substential fee to the other passengers to compensate the awful auditive pain they will have to suffer."
Ik ben er van overtuigd hiermee voorgoed het terugkerende probleem van gemartelde cq martelende baby's in het openbaar vervoer de wereld uit te hebben geholpen.
.
"Please have the mercy to flog me till it bloods instead of having me endure the crying of your child."
Maar ze kunnen er op dat punt aanbeland niets meer aan doen. Vooraf wel: thuis blijven bijvoorbeeld. Zeker als het om een vliegreis gaat: je weet immers niet wat voor een aanslag de luchtdrukverschillen op de tere trommelvliesjes zullen zijn -- als het een peuter zo langdurig doet gillen kun je van kindermishandeling spreken dunkt mij. En in de trein 2de klas blijven reizen.
Als ik 1ste klas reis, doe ik dat namelijk juist om lawaai te vermijden: van pubers met muziekapparaten met of zonder oorplugjes, van hardop kletsende meiden, van rondrennende kids... en van krijsende babies. Dit soort elementen tref je namelijk het meest in de 2de klas.
Helaas is er een ontwikkeling gaande die mijn peperdure vlucht naar stillere vervoersoorden verhindert. Jonge ouders blijken steeds rijker te zijn, en reizen steeds meer 1ste klas. Wat een rib uit mijn lijf is laat amper schommelingen zien in hun huishoudboekje.
Daarom wil ik een smeekbede richting de Grote Vervoersbazen uit laten gaan:
"Please, pleeeaase, forbid babies in planes, and on the railways have them all carried in economy class. If the parents disagree, have them pay a substential fee to the other passengers to compensate the awful auditive pain they will have to suffer."
Ik ben er van overtuigd hiermee voorgoed het terugkerende probleem van gemartelde cq martelende baby's in het openbaar vervoer de wereld uit te hebben geholpen.
.