Veel europeanen zijn verontwaardigd over de tegenwoordige invulling van de qualificaties links/rechts. De vorige generatie bijvoorbeeld, waande zich veilig links, tot hun steden overspoeld werden met immigranten die, op grond van hun religie of gewoontes, allerlei vanzelfsprekendheden terug lieten draaiden. Als de nieuwkomers ook nog bakken vol met geld bleken te kosten, was het hek van de dam. De wroeging die daaruit voorvloeide werd, in het eervolste geval, als rechts bestempeld.
Mijn mening is dat de verwarring omtrent de begrippen links en rechts terug te voeren valt op het falen van het immigratiebeleid en het misbruiken van werelwijde economische stromen.
Hoe kunnen we deze stromen het beste omschrijven? Je neemt een raket en schiet jezelf voorbij de stratosfeer. Daar aanbeland ga je over tot orbiteren, leun je achterover voor zover het gebrek aan zwaartekracht het toestaat en neem je een opvouwbaar teleskoopje ter hand. Wat zie je?
De wereld is wat betreft onze vraagstelling grosso modo ingedeeld in zones. Elk van die zones heeft een eigen intrisieke munt, marktwerking etc... die je samen de economie van dat gebied kan noemen (ik krijg nu de neiging om de wereld voor het gemak in twee zones te verdelen, een rijke en een arme, maar ik moet die neiging weerstaan: de werkelijkheid is complexer en het gaat niet aan deze te verloochenenen omwille van duidelijkheid en bondigheid(؟)). Het probleem is dat de diverse economieën onderling niet verwisselbaar zijn. Munteenheden bijvoorbeeld, zijn niet overal hetzelfde waard. De waardering voor werk ook niet.
Dit resulteert in het rampzalige feit dat werkers van landen waar werk minder betaald wordt emigreren naar landen waar het tegendeel waar is. Ze proberen zo veel mogelijk de pecunia in het land van oorsprong uit te besteden -- door het op te sturen naar familie of door er zelf een deel van het jaar te verblijven--, voor maximaal profijt. Als ze al het geld zouden verdienen èn uitgeven in hetzelfde land, dan waren ze voor niets de gevaarlijke of op zijn minst degraderende emigratietocht aangevangen.
Omgekeerd: werkgevers uit "rijke" landen (of hier liever gezegd: uit landen die hun werkers beter betalen), stichten fabrieken of werkverschaffingsoorden waar laagbetaald personeel te vinden is (of hier liever gezegd: waar personeel lager betaald wordt dan in het land waar de afzetmarkt plaats heeft). Kortom er ontstaat een proces van: je produceert in laagbetaalde landen en verkoopt in dure landen.
Landen waar werk beter betaald wordt krijgen dus met twee toestanden te maken:
1-ze mogen goedkope dingen kopen
2-ze ontvangen veel volk die niet komen omdat ze van het land houden.
Als links werkelijk links was zouden ze mijns inziens hier wat aan doen. Ze zouden maken dat arbeiders uit andere landen niet meer naar onze landen hoefden te komen voor fatsoenlijk betaald werk, en ze zouden hun bedrijven verbieden om in andere landen eenheden te stichten, tenzij zij de arbeiders zo goed betaalden dat deze er niet meer over piekerden om te emigreren. Van het volk verwachtte ik dan wel dat het ophield naar "arme" landen te reizen om daar te paraderen met geld, credit cards, electronische gadgets en andere bling bling. Anders binden ze de kat op het spek en slepen ze kat en spek mee terug naar huis, waar de kat, te laat, inziet dat het spek toch duur blijkt te worden betaald.
.
Mijn mening is dat de verwarring omtrent de begrippen links en rechts terug te voeren valt op het falen van het immigratiebeleid en het misbruiken van werelwijde economische stromen.
Hoe kunnen we deze stromen het beste omschrijven? Je neemt een raket en schiet jezelf voorbij de stratosfeer. Daar aanbeland ga je over tot orbiteren, leun je achterover voor zover het gebrek aan zwaartekracht het toestaat en neem je een opvouwbaar teleskoopje ter hand. Wat zie je?
De wereld is wat betreft onze vraagstelling grosso modo ingedeeld in zones. Elk van die zones heeft een eigen intrisieke munt, marktwerking etc... die je samen de economie van dat gebied kan noemen (ik krijg nu de neiging om de wereld voor het gemak in twee zones te verdelen, een rijke en een arme, maar ik moet die neiging weerstaan: de werkelijkheid is complexer en het gaat niet aan deze te verloochenenen omwille van duidelijkheid en bondigheid(؟)). Het probleem is dat de diverse economieën onderling niet verwisselbaar zijn. Munteenheden bijvoorbeeld, zijn niet overal hetzelfde waard. De waardering voor werk ook niet.
Dit resulteert in het rampzalige feit dat werkers van landen waar werk minder betaald wordt emigreren naar landen waar het tegendeel waar is. Ze proberen zo veel mogelijk de pecunia in het land van oorsprong uit te besteden -- door het op te sturen naar familie of door er zelf een deel van het jaar te verblijven--, voor maximaal profijt. Als ze al het geld zouden verdienen èn uitgeven in hetzelfde land, dan waren ze voor niets de gevaarlijke of op zijn minst degraderende emigratietocht aangevangen.
Omgekeerd: werkgevers uit "rijke" landen (of hier liever gezegd: uit landen die hun werkers beter betalen), stichten fabrieken of werkverschaffingsoorden waar laagbetaald personeel te vinden is (of hier liever gezegd: waar personeel lager betaald wordt dan in het land waar de afzetmarkt plaats heeft). Kortom er ontstaat een proces van: je produceert in laagbetaalde landen en verkoopt in dure landen.
Landen waar werk beter betaald wordt krijgen dus met twee toestanden te maken:
1-ze mogen goedkope dingen kopen
2-ze ontvangen veel volk die niet komen omdat ze van het land houden.
Als links werkelijk links was zouden ze mijns inziens hier wat aan doen. Ze zouden maken dat arbeiders uit andere landen niet meer naar onze landen hoefden te komen voor fatsoenlijk betaald werk, en ze zouden hun bedrijven verbieden om in andere landen eenheden te stichten, tenzij zij de arbeiders zo goed betaalden dat deze er niet meer over piekerden om te emigreren. Van het volk verwachtte ik dan wel dat het ophield naar "arme" landen te reizen om daar te paraderen met geld, credit cards, electronische gadgets en andere bling bling. Anders binden ze de kat op het spek en slepen ze kat en spek mee terug naar huis, waar de kat, te laat, inziet dat het spek toch duur blijkt te worden betaald.
.