In het Parool van dinsdag schrijft Karin Spaink (lees die vrouw!) hoe haar ideale krant eruit zou zien, namelijk digitaal, zonder sport, TV- en BN'ersinfo en zonder artikelen van minder dan 300 woorden. Links van het artikel staat in rode koeienletters: Karin Spank. Een grap van de zetters, die haar titel "Stop de persen!" met sukses hebben getrotseerd.
Ik ben het deze keer niet helemaal eens met mejuffrouw Spaink. Hoe langer ik de kranten lees hoe minder het groot nieuws mij boeit. Na dertig jaar begin je de hoofdlijnen wel in te zien: l'histoire se répète. Bovendien lezen we nou nooit waar het in feite om gaat. De wereldschokkende berichten worden immers klakkeloos overgenomen van grootschalige persbureau's, er is geen tijd om die grondig te controleren. Over de achtergrondinformatie die je verderop voorgeschoteld krijgt, is zoveel uitgehaald dat het niets meer zegt. Ik heb constant het gevoel dat ik een bepaalde zaak niet kàn begrijpen, omdat ik niet over alle elementen beschik, omdat iemand wìl dat ik niet over alle elementen beschik. In de wereld wordt achter onze ruggen continu handjeklap bedreven door de Groten der Aarde (of liever gezegd door de ambtenaren van de Groten der Aarde), waarvan de subtiliteiten mijlensver van de nieuwsgierige neuzen van de pers gehouden worden. Het fijne daarvan zul je niet gauw in een krant aantreffen, nee, ook niet in het NRC. Hooguit krijgen we een tip van de sluier opgetild wanneer een bons zich verspreekt in een live talkshow.
Geef mij maar de "incidenten" zoals Karin Spaink die misprijzend noemt. Gisteren in het Parool, een paar regels in de marge:
.
Ik ben het deze keer niet helemaal eens met mejuffrouw Spaink. Hoe langer ik de kranten lees hoe minder het groot nieuws mij boeit. Na dertig jaar begin je de hoofdlijnen wel in te zien: l'histoire se répète. Bovendien lezen we nou nooit waar het in feite om gaat. De wereldschokkende berichten worden immers klakkeloos overgenomen van grootschalige persbureau's, er is geen tijd om die grondig te controleren. Over de achtergrondinformatie die je verderop voorgeschoteld krijgt, is zoveel uitgehaald dat het niets meer zegt. Ik heb constant het gevoel dat ik een bepaalde zaak niet kàn begrijpen, omdat ik niet over alle elementen beschik, omdat iemand wìl dat ik niet over alle elementen beschik. In de wereld wordt achter onze ruggen continu handjeklap bedreven door de Groten der Aarde (of liever gezegd door de ambtenaren van de Groten der Aarde), waarvan de subtiliteiten mijlensver van de nieuwsgierige neuzen van de pers gehouden worden. Het fijne daarvan zul je niet gauw in een krant aantreffen, nee, ook niet in het NRC. Hooguit krijgen we een tip van de sluier opgetild wanneer een bons zich verspreekt in een live talkshow.
Geef mij maar de "incidenten" zoals Karin Spaink die misprijzend noemt. Gisteren in het Parool, een paar regels in de marge:
"Meisje (12) verzint poging tot ontvoering [...] omdat ze te laat was thuisgekomen. Bekeken wordt [door de politie, oz] welke stappen tegen het meisje worden ondernomen."
.