Jaren en jaren heb ik gedacht dat Gerrit Hiemstra klein was. Het beeld hield op bij zijn knieën, daaronder verbeeldde ik me een halve meter onderbeen. Tot op een dag de cameraman besloot (of opdracht kreeg) tot een ruimere shot, en ik tot mijn stomme verbazing vast stelde dat hij een reus was met ellenlange benen.
Eerder als Kortnurksje verschenen.