Het is de week van het Sneuvelen van de Goede Voornemens. Zijn uw voornemens nog niet allemaal gesneuveld? U heeft nog een paar dagen.
Om u van het idee af te brengen uw Goede Voornemen overboord te gooien putten bedrijven zich uit in het aanprijzen van Goede Voornemensfaciliteiten. Zoals fitnesscentra. Want sport - Sport! - is numero uno van de Goede Voornemens.
Waarom is mij een raadsel. Waarom zeggen we niet massaal: vanaf januari 2011 ga ik heel veel stofzuigen, kasten afsoppen en zeulen met volle boodschappentassen? Fantastische lichaamsbeweging. Maar nee. Het moet Sport zijn, liefst in een fitnesscentrum.
Sport is een kwestie van status, vermoed ik.
Even op een rijtje:
-Hardlopen heeft status. Je koopt er parafernalia voor. Een glimmende strakke (sexy!) broek. Dure gympjes. Een apparaatje om de zuurstofopname van je lichaam te meten
-Overal naar toe lopen i.p.v. met het ov: geen status
-Fietsen heeft pas status als je een sportfiets hebt (eentje waar je voorovergebogen op moet liggen, dus) en van top tot teen gekleed gaat in de juiste kledij, speciaal ontworpen voor het fietsen
-Gewoon fietsen om van A naar B te gaan: geen status
-De trap nemen i.p.v. de lift: geen status
-De trap 20 keer op en neer lopen: geen status
-Stofzuigen: nope
-Afwassen, bedden opmaken: wederom, neen
-Op het werk de afstand van je desk tot de kopieermachine vergroten: geen, maar dan géén status. Kan zelfs gevaarlijk uitpakken: voor je het weet word je als "niet efficiënt" op straat gezet.
Samenvattend: sport is pas Sport wanneer het status heeft. Al verbrand je net zo veel calorieën door allerlei alledaagse activiteiten, je mag dat niet als sport zien. Het is nuttig, daarom. Iets nuttigs kan geen sport zijn. Moet je bewegen om dingen te DOEN, dan ben je een loser. Je hebt pas status wanneer je niets uitvreet en naar de gymzaal toogt voor je portie beweging. Als iemand me vraagt: "Sport je?" dan zeg ik altijd ja. Ik fiets, ik loop, ik loop de trap op: ik sport. Als ik in Frankrijk woonde zou ik nooit fietsen. Toen mijn jongste zus hier op bezoek was merkte ze op: "Jullie fietsen de hele tijd. Je hoeft hier niet naar de gymzaal."
En zo is 't maar krek. Dat hele gymzaalgedoe is een hype uit het buitenland, waar mensen de kunst niet verstaan om tussen de bedrijven door bewegend te leven. Nederlanders kunnen dat wel.
Tip van Oud Zeikwijf: Koop een strakke, sexy hardloop- of schaatsbroek en doe hem aan bij het stofzuigen. Met een zweetbandje op je voorhoofd en een hartbewakingscapsule aan je pols.
Deze column is op AT5 veschenen.
Om u van het idee af te brengen uw Goede Voornemen overboord te gooien putten bedrijven zich uit in het aanprijzen van Goede Voornemensfaciliteiten. Zoals fitnesscentra. Want sport - Sport! - is numero uno van de Goede Voornemens.
Waarom is mij een raadsel. Waarom zeggen we niet massaal: vanaf januari 2011 ga ik heel veel stofzuigen, kasten afsoppen en zeulen met volle boodschappentassen? Fantastische lichaamsbeweging. Maar nee. Het moet Sport zijn, liefst in een fitnesscentrum.
Sport is een kwestie van status, vermoed ik.
Even op een rijtje:
-Hardlopen heeft status. Je koopt er parafernalia voor. Een glimmende strakke (sexy!) broek. Dure gympjes. Een apparaatje om de zuurstofopname van je lichaam te meten
-Overal naar toe lopen i.p.v. met het ov: geen status
-Fietsen heeft pas status als je een sportfiets hebt (eentje waar je voorovergebogen op moet liggen, dus) en van top tot teen gekleed gaat in de juiste kledij, speciaal ontworpen voor het fietsen
-Gewoon fietsen om van A naar B te gaan: geen status
-De trap nemen i.p.v. de lift: geen status
-De trap 20 keer op en neer lopen: geen status
-Stofzuigen: nope
-Afwassen, bedden opmaken: wederom, neen
-Op het werk de afstand van je desk tot de kopieermachine vergroten: geen, maar dan géén status. Kan zelfs gevaarlijk uitpakken: voor je het weet word je als "niet efficiënt" op straat gezet.
Samenvattend: sport is pas Sport wanneer het status heeft. Al verbrand je net zo veel calorieën door allerlei alledaagse activiteiten, je mag dat niet als sport zien. Het is nuttig, daarom. Iets nuttigs kan geen sport zijn. Moet je bewegen om dingen te DOEN, dan ben je een loser. Je hebt pas status wanneer je niets uitvreet en naar de gymzaal toogt voor je portie beweging. Als iemand me vraagt: "Sport je?" dan zeg ik altijd ja. Ik fiets, ik loop, ik loop de trap op: ik sport. Als ik in Frankrijk woonde zou ik nooit fietsen. Toen mijn jongste zus hier op bezoek was merkte ze op: "Jullie fietsen de hele tijd. Je hoeft hier niet naar de gymzaal."
En zo is 't maar krek. Dat hele gymzaalgedoe is een hype uit het buitenland, waar mensen de kunst niet verstaan om tussen de bedrijven door bewegend te leven. Nederlanders kunnen dat wel.
Tip van Oud Zeikwijf: Koop een strakke, sexy hardloop- of schaatsbroek en doe hem aan bij het stofzuigen. Met een zweetbandje op je voorhoofd en een hartbewakingscapsule aan je pols.
Deze column is op AT5 veschenen.