We hebben te maken met een heuse storm op de zon. Die ons gevoelig elektronisch verkeer kan ontregelen, onze fijn afgestemde apparaten op hol kan doen slaan. Zou die storm ook effect hebben op de Beurs? Onlangs is toch bekend geworden dat de Beurs inderdaad niet zo onwankelbaar is als we altijd hoopten. Tientallen hackers bleken zich jarenlang toegang tot de data te hebben verschaft. Echter: "Geen gevaar voor de volksgezondheid," zoals dat gaat.
Maar nu? Moeten wij ons daar druk over maken? Zijn onze centjes veilig daar, in de burelen van de Nasdaq? Onze centjes... Ik droom daar even verder over, als u dat goed vindt. Geld. GELD! Heeft Geld überhaupt iets realistischs? Stelt het iets voor? Vroegah ja, toen je daar nog op kon bijten om vast te stellen hoeveel edelmetalen een munt bevatte, ja toen kon je op geld bouwen. Geld was goud was vast was betrouwbaar.
Op een gegeven moment zijn de Bankiers overgestapt op papiergeld. Dat ging niet zomaar: de conZument had zoiets van: "Duhhh? Papierrrr?" De Bankiers stelden hen gerust: "Al die velletjes bij elkaar staan gelijk aan de hoeveelheid goud die de Nederlandsche Bank in haar kluizen bezit. Op elk moment kunt u uw biljetten in goud omzetten." Een veilig idee, een letterlijke gouden vondst. Eeuwen later, de conZument was inmiddels volkomen gewend aan dat vodje papier dat een bepaalde waarde moest vertegenwoordigen, konden de Bankiers het niet langer volhouden, ze lieten dat gouden standaard los. Bêm! Laat het schip varen! Het was natuurlijk te aanlokkelijk voor woorden: je kon werkelijk, ja, dat kon je, het gouden standaard loslaten! Je kon geld als een entiteit op zich beschouwen! We waren theoretisch genoeg, niet? Nou dan!
Geld als een cijfer in een database, een bedrag op ING.nl, een paar enen en nullen die de wereld rondzoeven tussen triljarden enen en nullen in een toestand van constante opgejaagdheid. Een ongrijpbaar iets.
We susten ons verder in blind vertrouwen.
Maar nu. Nu dat de strengst beveiligde databases van de financiële wereld toegankelijk blijken voor elke Pakistaan met een MBO-diploma in de ICT, hoe gaan de Bankiers ons dat vertrouwen in Geld teruggeven? Daar ben ik razend benieuwd naar. En tegelijk ook niet: de aantrekkingskracht en het gemak van geld is zo groot, niets kan zijn bestaansrecht meer in de weg staan. Dat hebben de Bankiers heel goed begrepen.
Naschrift: Kennen jullie die?
-Papa ik moet je iets vertellen
-Ja kind
-Ik heb verkering
-Zo meid, met wie?
-Dat ga je niet leuk vinden...
-Ach nee he, met een Bankier zeker?
-Wel nee! Met een Marokkaan
-God zij dank!
Dit stukje is eerder op AT5 verschenen.
Maar nu? Moeten wij ons daar druk over maken? Zijn onze centjes veilig daar, in de burelen van de Nasdaq? Onze centjes... Ik droom daar even verder over, als u dat goed vindt. Geld. GELD! Heeft Geld überhaupt iets realistischs? Stelt het iets voor? Vroegah ja, toen je daar nog op kon bijten om vast te stellen hoeveel edelmetalen een munt bevatte, ja toen kon je op geld bouwen. Geld was goud was vast was betrouwbaar.
Op een gegeven moment zijn de Bankiers overgestapt op papiergeld. Dat ging niet zomaar: de conZument had zoiets van: "Duhhh? Papierrrr?" De Bankiers stelden hen gerust: "Al die velletjes bij elkaar staan gelijk aan de hoeveelheid goud die de Nederlandsche Bank in haar kluizen bezit. Op elk moment kunt u uw biljetten in goud omzetten." Een veilig idee, een letterlijke gouden vondst. Eeuwen later, de conZument was inmiddels volkomen gewend aan dat vodje papier dat een bepaalde waarde moest vertegenwoordigen, konden de Bankiers het niet langer volhouden, ze lieten dat gouden standaard los. Bêm! Laat het schip varen! Het was natuurlijk te aanlokkelijk voor woorden: je kon werkelijk, ja, dat kon je, het gouden standaard loslaten! Je kon geld als een entiteit op zich beschouwen! We waren theoretisch genoeg, niet? Nou dan!
Geld als een cijfer in een database, een bedrag op ING.nl, een paar enen en nullen die de wereld rondzoeven tussen triljarden enen en nullen in een toestand van constante opgejaagdheid. Een ongrijpbaar iets.
We susten ons verder in blind vertrouwen.
Maar nu. Nu dat de strengst beveiligde databases van de financiële wereld toegankelijk blijken voor elke Pakistaan met een MBO-diploma in de ICT, hoe gaan de Bankiers ons dat vertrouwen in Geld teruggeven? Daar ben ik razend benieuwd naar. En tegelijk ook niet: de aantrekkingskracht en het gemak van geld is zo groot, niets kan zijn bestaansrecht meer in de weg staan. Dat hebben de Bankiers heel goed begrepen.
Naschrift: Kennen jullie die?
-Papa ik moet je iets vertellen
-Ja kind
-Ik heb verkering
-Zo meid, met wie?
-Dat ga je niet leuk vinden...
-Ach nee he, met een Bankier zeker?
-Wel nee! Met een Marokkaan
-God zij dank!
Dit stukje is eerder op AT5 verschenen.