Vandaag Tweede Kerstdag, zou het over Kerst moeten gaan. Over de zin en onzin van Kerst, de oorsprong, geschiedenis en evolutie, de voors en tegens, desnoods met een receptje erbij voor de kalkoen of de zalmtoastjes, en een adresje voor de champagne. Dat gaat vandaag niet, want er is iets tussen gekomen. Ons bereikte een dringende oproep van de VCI (Vereniging van Chinese Immigranten). Of we alstublieft aandacht wilden schenken aan de belabberde positie van de Chinese Medelander inzake het Sinterklaasfeest.
Decennia hebben ze zich stil gehouden, zoals Verre Oosterlingen betaamt, doch hun afgunst groeide gestaag, om dit jaar fenomenale hoogtes te bereiken. Ze konden zich nog inhouden toen de Surinamers jarenlang het feest bepaalden, met hun duizenden Zwarte Pieten die alsmaar baziger werden, maar nu zij ook nog het feest gingen versjtieren was de maat vol. De spreekwoordelijke emmer liep over.
Want zeg eens nou eerlijk? Hebt u ooit een Chinese Zwarte Piet gezien? Of een Chinese Sinterklaas? Dat is nu dus de eis van de VCI: zo snel mogelijk een einde maken aan die ongelijkheid. Volgend jaar dienen alle Zwarte Pieten Chinezen te zijn. En het liefst een Chinese Sinterklaas ook. En dat 50 jaar lang. Daarna is de beurt aan de Inuits. “Inuits” zegt u “hebben we niet in Amsterdam”. “Nog niet” antwoorden de Chinezen “maar over 50 jaar toch wel? En als ze er niet zijn, dan blijven de Chinezen eeuwig Zwarte Pieten spelen. We vinden het best.”
@ alle Amsterdammers: een vrolijk Kerstfeest toegewenst!
Op AT5 gepubliceerd.