Stasi

De AIVD is niet meer nodig. Onze Roel van Duin, vroeger door Jasper Grootveld liefkozend Groen van Tuin genoemd, is tientallen jaren gescreend door de BVD.

Hij heeft daar een boek over geschreven: Diepvriesfiguur. Hij vroeg info bij de AIVD – wat op zich een mooie omkering van de situatie is en tegelijkertijd een bevestiging van de functie van die dienst, want dat is wat die doet, informatie verzamelen – en ontdekte dat sommige van zijn vrienden, bijvoorbeeld, geen vrienden waren maar agenten van die dienst. In het artikel in het Parool van 7 april staat dat agenten van verschillende veiligheidsdiensten hem jarenlang op de korrel namen. Letterlijk: door “de BVD en andere geheime organisaties”. Welke dat zijn wordt niet genoemd. In een artikel van twee volle pagina's. Zó geheim zijn die. Het doet je denken aan No Such Agency, spotnaam van de National Security Agency van de VS.

Dat zijn Stasipraktijken. Zó 20ste eeuw. Anno nu heeft het geen enkele zin om mensen te volgen: ze geven toch elke dag hun ziel bloot op de sociale media. Boeven die het gelukt is om naar het buitenland te ontsnappen worden toch ingerekend omdat ze online opscheppen over hun daden. China gedijt bij het strak volgen van alle mogelijke subversieve sujetten. Ai Weiwei, de wereldberoemde kunstenaar (die trouwens as we speak een expo in de Pont in Tilburg heeft, u leest het goed: in Tilburg of all places) hoort vanzelfsprekend bij de doelgroep. De overheid houdt hem elke minuut in de gaten door middel van 15 camera's die in zijn huis zijn opgehangen. Dus deed Ai Weiwei het enige passende: hij hing er nog eens vier bij, die alles live uitzonden wat ze van zijn privé leven filmden. Maar dat mocht weer niet van de autoriteiten: hij kreeg een telefoontje en moest de beelden op zwart zetten.

De vraag die zich opdringt is dan ook: hoe lang geven we zulke regeringen?

Op AT5 gepubliceerd.