Een hoop Amsterdammers zijn verwikkeld
in een strijd om behoud van hun stulpje. Als je middenin zo'n gevecht
zit, dan verlies je de werkelijkheid uit het oog. Dat gaat vanzelf.
Je huis is een te ingrijpend onderdeel van je leven, je duikt in de
problemen en gaat kopje onder. Terwijl je baat zou hebben aan het zo
objectief mogelijk bekijken van de situatie. In vele gevallen is die
namelijk deel van een trend.
Ik laat de kleine huiseigenaren even
buiten beschouwing, die hebben het meestal al moeilijk genoeg. Laten
we ons concentreren op de woningbouwcorporaties. In de jaren '80
heetten die nog woningbouwverenigingen. De burgers verenigden zich om
een poel te vormen. Geld was schaars, er werd zo min mogelijk
gepubliceerd, en als dat gebeurde, dan betrof het slordig getypte
brieven op gewoon papier. Anno 2012 zijn het giganten met miljonairs
aan het stuur, en tig managementlagen met op elk niveau een geheel
volgens het Peterprincipe te ver gepromoveerde nietsnut daar speciaal
neergezet om uw leven zuur te maken en de maatschappij in haar
totaliteit zoveel mogelijk geld te ontfutselen. De huizen hebben ze
in het grijze verleden voor een habbekrats van het Gemeentelijke
Grondbedrijf verkregen. Dat zijn ook geen woningen meer maar
'projecten', en voor elk nieuw 'project' wordt een hele machinerie
aan PR-kunsten uitgerold – glossy folders, metershoge reclame, het
kan niet op.
Ik denk dan: waar halen jullie het geld
vandaan? Hebben jullie teveel geld? En: Kunnen jullie het geld niet
beter besteden?
Je denkt: ik vind een huis dat het huis
van mijn leven is. Daar wil ik blijven tot mijn dood. Maar dat mag
niet! Want dan raakt de huizenmarkt 'op slot' – dat moeten we met
ons allen niet willen, niet waar. Dat de markt 'op slot' raakt. Nee.
We zullen tegen heug en meug elke 5 jaar van woning veranderen, ook
al zijn we inmiddels vergroeid met onze omgeving, en is zo'n
vergroeiing beter voor de sociale cohesie in de wijken. En als er een
renovatie in de lucht hangt ben je helemaal de sjaak: dan trekken ze
alles uit de kast om je voorgoed van de plaats delict weg te krijgen.
Denk daar maar over na als u weer eens
uw huis uit wordt gepest door uw corporatie. Het komt niet door u,
het komt niet door uw situatie. Het komt door die vermaledijde drang
om de burger elke 5 jaar zijn woning af te pikken om die weer,
eenmaal prijstechnisch flink geüpgraded, aan het grote voorraad toe
te voegen. Ik denk dat u dan een stuk sterker in uw schoenen staat
bij de rechter. Uw (sociale) advocaat weet het zelf wel. Vraag het
hem eens.
Op AT5.nl gepubliceerd.
Comments
Post a Comment