Macho's

Ik lig naar P&W te kijken. Mijn massale kater bovenop mijn buik, spinnend. Naeeda Aurangzeb vertelt, geëmotioneerd, hoe vrouwen in Pakistan, Afghanistan en nog een trits landen worden behandeld.

P.: 'Het is gewoon vierderangs burger.'

Naeeda: 'Of nog erger misschien.'

Naeeda zegt dat ze hier gekomen zijn, de macho's uit Pakistan. Dat ze vrouwen hier ook als erger dan vierderangs burger behandelen.

Ik rol van het TV-bed op de grond. Ik kowtow voor P&W en smeek:

'Laat alstublieft geen macho's meer binnen.'

Ik klim terug in bed. Mijn kater komt weer zwaar op mijn borst liggen. Ik aai hem. Ik denk aan autorijden en tanden trekken. Het eerste durf ik niet meer en het tweede wil ik gaan doen als ik ooit werkloos ben. Met een tang en een fles wodka ga ik langs de mensen die kiespijn hebben en de vrijgegeven tandartstarieven niet meer kunnen betalen. Ik geef ze een flinke slok wodka en trek de kiezen met de tang. Zij geven mij 25 euro per kies. Ik krijg ook 25 euro per klant van de protheseboer als ik zijn visitekaartje afgeef. Ik vraag mij af of 25 euro niet te duur is. De tandarts rekent 35 euro. Ik maak een denknotitie om te checken hoeveel de tandarts werkelijk vraagt. Ik ben de macho's helemaal vergeten.

Op Nurks en Kutbinnenlanders gepubliceerd.