Fabiola is dood

Vannacht is Fabiola overleden in Sint Jacob. De flamboyante Fabiola, levend kunstwerk, Marie de la Nuit, Cinderella, La Reine de Paris, Fabiola di Atlantis, voormalig boegbeeld van de nachtburgemeesters van Amsterdam, is niet meer onder ons.

Vier decennia was Fabiola (Peter van Linden, geb. 26 mei 1946) één van de markantste figuren in Amsterdam. Hij kende de stad tot in alle uithoeken en vormde een verbindende schakel tussen diverse subculturen, waaronder de gay scene, het dak- en thuislozen circuit en het uitgebreide netwerk van de culturele underground in Amsterdam. Hij was actief in de kraakbeweging, in de partyscene, is jaren lang buddy geweest, was mede oprichter van NRG/republikeinen.nl, en zette zich recentelijk in voor het SP-netwerk 'roze voor rood'. Hij was een lief mens dat allerlei vrijwilligerswerk deed, dag in dag uit.

Hij fleurde Amsterdam op met zijn uitbundige creaties, die hij droeg waar hij ook kwam – dat was zo'n beetje overal. Hij was alom aanwezig. In de jaren '80 hoorde hij bij een groep extravagante verschijningen die kunstzinnig gekleed door de straten paradeerden. Jenny was er eentje van. Ze zag eruit als een magnifiek wezen uit outer space, met witte fonkelende kleding, hoge plateauzolen, ene een sprietje dat water druppelde op haar wit geschminkt gezicht. Jenny is nu al jaren dood. Fabiola heeft die kunst in zijn eentje jaren voortgezet.

Zijn motto was vrijheid: de vrijheid om zelf vorm te geven aan het eigen leven, in alle openheid, ten overstaan van iedereen. Dit deed hij in een steeds kleiner wordende openbare ruimte en in weerwil van maatschappelijke ontwikkelingen. Als conceptueel kunstenaar cq levend kunstwerk ging hij tot het uiterste: hij was wat hij vond en deed wat hij was.

Zijn dood is een verlies voor de stad.

Ik ken Fabiola sinds 1986, toen we allebei een atelier in de gekraakte kazerne aan de Conradstraat hadden. In de tussenjaren hebben we veel zien gebeuren in de stad. Toen Fabiola met Kerst de fatale diagnose kreeg, riep hij mij bij zich: hij wilde naar Zorgvlied gevaren worden op mijn zelf geknoopt schip de 888. Wat helemaal niet gek is gezien de eerste vaartocht van de 888 het vervoeren was van het lichaam van wijlen Viktor IV, koning van de hippies, in 1986, eveneens naar Zorgvlied. Helaas moest ik Fabiola vertellen dat de 888 een paar jaar geleden door de stad Amsterdam uit haar wateren verbannen is, omdat, ondanks dat ik ermee door heel Noord Holland en op het IJsselmeer voer, 'het er niet genoeg uit zag als een boot'. Op die grond heeft de Raad van State destijds mijn bezwaarschrift verworpen. Als schipper van de 888 had ik heel graag Fabbie naar Zorgvlied willen varen. Nu zal ik volstaan met zijn laatste make up te doen, zo wou hij het graag. Hij heeft mij dan ook specifieke instructies gegeven en drukte mij op het hart: "Het moet Kunst zijn. Ik wil niet dat mensen denken: 'Daar ligt een travestiet in de kist.' " Hij was inderdaad geen travestiet, hij was een man die zijn vrouwelijke kant een plaats had gegeven. Maar bovenal was hij Kunst.

Vaarwel lieve gekke mooie Fabbie. Je was een uit duizenden.

[Praktische informatie]

De uitvaart is op vrijdag 1 februari. Iedereen welkom:

10.30 uur: Dokzaal, Plantage Doklaan 8-12, afscheidsceremonieel
12.30 uur: rondgang Waterlooplein: we lopen met hem mee naar het Waterlooplein
13.30 uur: afvaart per boot en vlot naar Zorgvlied
14.30 uur: begrafenis op Zorgvlied
Naborrel bij Blije Buren,Ruysdaelstraat 34

[Ook op Nurks, Sargasso en AT5.nl gepost]