Ziekenhuisfobie

Ik heb een beroepsmatige ziekenhuisfobie. Schrijf me vrolijk in voor al die vermaledijde 50+ onderzoeken om uiteindelijk en keer op keer keihard weg te vluchten uit de wachtkamer.
Maar toen ik al 24 uur gilde van de helse pijnen, eindelijk bij de chirurg geraakte en deze na lang zoeken een op springen staande blindedarm ontdekte en heel voorzichtig en langzaam het protocol tot toepassen van chirurgie begon te debiteren schreeuwde ik:
"VROUW (het was een vrouw) SNIJ ME ALS HET MOET ONVERDOOFD VAN TOP TOT TEEN OPEN MET EEN VERROEST MES OF GEEF ME EEN FINAAL SPUITJE, MAAR DOE HET NU!"
Geen spoor van ziekenhuisfobie toen.