Seriezelfmoordenaar

Jij zegt het, de jongste roman van Connie Palmen, vertelt de tragische liefde van Ted Hughes en Sylvia Plath vanuit de perspectief van de man die na de zelfmoord van de dichteres aan de schandpaal genageld werd. Een 'soort van' eerherstel, zeg maar. Ik pluis de recensies door. Volkskrant, Tzum, Het Parool, Atheneum etc... en verbaas me.

Nergens een verwijzing van belang naar de volgende, nog gruwelijkere tragedie in Ted Hughes kielzog: de zelfmoord van Assia Wevill die haar vierjarige dochtertje met zich meesleurde in de dood. Het was Assia met wie Ted Hughes vreemd ging toen hij nog met Sylvia Plath getrouwd was, wat in 1962 een scheiding tot gevolg had, en, in meer of minder directe wijze, in 1963 de zelfmoord van Sylvia. Zijn minnares pleegt krap 6 jaar later zelfmoord op precies dezelfde wijze (gas uit de oven), en geen haan in de Nederlandse literaire gelederen die ernaar kraait?

In het licht van de vermeende rehabilitatie van Hughes door Connie Palmen lijkt me dit toch geen feit die je als recensent over het hoofd kunt zien. Het waarom prikkelt me: was Assia soms niet beroemd genoeg?