In mijn zelfbeeld schrijd ik zen door
het leven. De werkelijkheid is weerbarstiger. Ik erger me aan dingen.
Ik word soms ook ronduit pisnijdig.
Waar ik het minst tegen kan is
onderworpen worden aan middelmatige geesten. Ik vrees dan ook voor de
dag dat ik onmachtig onder controle zal worden gehouden. Ik denk niet
dat ik dat redden zal.
Zo'n geval, één dat de buitenwereld
niet al te dramatisch zal lijken, geschiedde knap een maand geleden
en ik stampvoet nog steeds. Het gaat om mijn nom de plume, Oud
Zeikwijf, die ik weer eens niet mocht dragen. Want dan word ik op één
hoop gegooid met trolls.
Ik haat dat, dat mag u gerust weten.
Van zo'n reuze eenoog als Facebook, die
het met de belangen van de mensjes niet al te nauw neemt, is het al
niet te pruimen, maar wat te zeggen van onze bloedeigen club van
privacyridders? Ik vraag me dan af: zouden ze bij de Correspondent
ook van Lady Gaga eisen dat ze haar burgerlijke identiteit aan het
grote publiek prijsgeeft als ze een reactie wil achterlaten? Zo ja:
middelmatige geesten. Toch?
Ik draag die pseudoniem al bijna 10
jaar consequent, met mijn porum uitgebreid in beeld, ben online
redelijk bekend en alle redacties voor wie ik schrijf weten mijn
echte naam. Ik ben 3 jaar huiscolumniste van gemeentezender AT5.nl.
Hoe betrouwbaar wil je mij hebben?
Dik een maand geleden en ik fulmineer
nog steeds.
Ik book geen face, wat veel voorkomt. Ooit ben ik wel een gebanned vanwege mijn familienaam. Sinds die tijd gebruik ik een pseudoniem.
ReplyDelete