[onafgewerkt verslag, te brak om af te maken]
was mega.
Van a tot z lachkiks achter elkaar gehad. Allemaal nieuwe grappen, niets van die ouwe meuk van ik ben zo dik en oud. (bijna) Allemaal crisp and shiny. Nietsontziend. Meedogenloos. Gruwelijk grappig. Alomcynisch. (voor de registratie van de show, eventually, zie https://louisck.net/ je kan daar voor een habbekrats allerlei streams kopen)
Ik heb nooit, in mijn hele leven, zoveel achter elkaar gelachen. Het hield maar niet op. Op een gegeven moment begon ik me te vervelen. Ik verveelde me omdat ik al te lang aan het lachen was. Ik dacht: "Goh, nu zou ik best iets anders willen doen dan lachen." Een first voor mij.
Geen spijt! Ik was al een jaar of 2 een beetje uitgekeken op Louis. Zijn serie Louie vond ik na een aanvankelijke spetterende eerste seizoen al gauw over the shark gaan. Ik had er geen zin meer in ad eternum te horen hoe dik, oud en afgemat hij zich voelde. Maar in Ziggodome, tegen mijn verwachtingen in (verplicht nummertje van de bazen in een nietszeggend, niet eens engelssprekend land na hyperbelangrijk London), was hij fit. Hij had er zin in. Hij had het beet en liet het niet meer los. (NB: Een week later besefte ik dat dit Amsterdamse uitje de opmaat was van een 'Louis CK verovert Europa'-tour. Het was dus niet de gebruikelijke 'after London' die de grote Amerikaanse komieken gewoon zijn te plegen).
Maar die grote zalen, kolere, 76€ om hem van een scherm te zien, dan koop ik gewoon de dvd! Ik dacht: voor die prijs, zit je goed. Maar nee. Alles behalve vak A is tering ver. In London heeft Louis dan ook met zijn management bedongen dat hij naast een huge arena Wembley-optreden, hij een tweetal 'intieme' (sic) gigs in Hammersmith Apollo mocht doen. Ik had tot dan toe de Hammersmith Apollo nooit tot de kleine zalen gerekend. But that's me.
Met Dave Chappelle (in vergelijkbare Heineken Music Hall de deur naast), zat ik op de 5de rang of zo, ik kon hem super goed zien.
Arme Dave Chappelle had een screwed up audience. Echt ik schaamde me diep. Hij was nog niet het podium af dat iedereen al weg liep. Allemaal jonge trendy Blacks die waarschijnlijk waren gekomen omdat er een buzz was in de blackcommunity van: belangrijke zwarte komiek uit de VS! Allemaal er naar toe! Werkelijk NIEMAND had door wat voor een legende die man was, en dat het heel bijzonder was dat hij na 10 jaar afwezigheid opeens voor ons, in de fokking Bijlmer, stond.
Wat een verschil met Louis CK. Ik zag de POWER OF CELEBRITY. Gewoon omdat hij hier met zijn porem veel op TV is geweest, weten mensen: ah! Hier kun je om lachen. En dat doen ze dan.
manmanman.
Maar goed. Resultaat = Louis CK heeft een perfecte audience gehad, de beste. De zaal lag plat van a tot z (ze lagen helaas al plat bij de eerste van de drie voorprogramma's, die echt sucked), begreep alles wat ie zei (daar leek hij verbaasd over), klapte spontaan en unaniem tussendoor bij heel goeie grappen. En hij had zijn afscheidszin nog niet eens uitgesproken dat hij geen staande ovatie kreeg, nee, dat de zaal (een slordige 17.000 mensen) in een staande ovatie EXPLODEERDE.
Dus kwam hij terug voor wat ik mag noemen de allerliefste encore die ik ooit heb meegemaakt.
Zichtbaar ontroerd stammelde hij een paar persoonlijke verhalen en liet hij wat nieuw materiaal op ons los (wat een eer). Je zag dat ie die ontvangst niet had verwacht. Wat weet hij allemaal van Nederland? Hij had vast geen hoge verwachtingen. Misschien had Dave hem van tevoren een en ander uitgelegd...
was mega.
Van a tot z lachkiks achter elkaar gehad. Allemaal nieuwe grappen, niets van die ouwe meuk van ik ben zo dik en oud. (bijna) Allemaal crisp and shiny. Nietsontziend. Meedogenloos. Gruwelijk grappig. Alomcynisch. (voor de registratie van de show, eventually, zie https://louisck.net/ je kan daar voor een habbekrats allerlei streams kopen)
Ik heb nooit, in mijn hele leven, zoveel achter elkaar gelachen. Het hield maar niet op. Op een gegeven moment begon ik me te vervelen. Ik verveelde me omdat ik al te lang aan het lachen was. Ik dacht: "Goh, nu zou ik best iets anders willen doen dan lachen." Een first voor mij.
Geen spijt! Ik was al een jaar of 2 een beetje uitgekeken op Louis. Zijn serie Louie vond ik na een aanvankelijke spetterende eerste seizoen al gauw over the shark gaan. Ik had er geen zin meer in ad eternum te horen hoe dik, oud en afgemat hij zich voelde. Maar in Ziggodome, tegen mijn verwachtingen in (verplicht nummertje van de bazen in een nietszeggend, niet eens engelssprekend land na hyperbelangrijk London), was hij fit. Hij had er zin in. Hij had het beet en liet het niet meer los. (NB: Een week later besefte ik dat dit Amsterdamse uitje de opmaat was van een 'Louis CK verovert Europa'-tour. Het was dus niet de gebruikelijke 'after London' die de grote Amerikaanse komieken gewoon zijn te plegen).
Maar die grote zalen, kolere, 76€ om hem van een scherm te zien, dan koop ik gewoon de dvd! Ik dacht: voor die prijs, zit je goed. Maar nee. Alles behalve vak A is tering ver. In London heeft Louis dan ook met zijn management bedongen dat hij naast een huge arena Wembley-optreden, hij een tweetal 'intieme' (sic) gigs in Hammersmith Apollo mocht doen. Ik had tot dan toe de Hammersmith Apollo nooit tot de kleine zalen gerekend. But that's me.
Met Dave Chappelle (in vergelijkbare Heineken Music Hall de deur naast), zat ik op de 5de rang of zo, ik kon hem super goed zien.
Arme Dave Chappelle had een screwed up audience. Echt ik schaamde me diep. Hij was nog niet het podium af dat iedereen al weg liep. Allemaal jonge trendy Blacks die waarschijnlijk waren gekomen omdat er een buzz was in de blackcommunity van: belangrijke zwarte komiek uit de VS! Allemaal er naar toe! Werkelijk NIEMAND had door wat voor een legende die man was, en dat het heel bijzonder was dat hij na 10 jaar afwezigheid opeens voor ons, in de fokking Bijlmer, stond.
Wat een verschil met Louis CK. Ik zag de POWER OF CELEBRITY. Gewoon omdat hij hier met zijn porem veel op TV is geweest, weten mensen: ah! Hier kun je om lachen. En dat doen ze dan.
manmanman.
Maar goed. Resultaat = Louis CK heeft een perfecte audience gehad, de beste. De zaal lag plat van a tot z (ze lagen helaas al plat bij de eerste van de drie voorprogramma's, die echt sucked), begreep alles wat ie zei (daar leek hij verbaasd over), klapte spontaan en unaniem tussendoor bij heel goeie grappen. En hij had zijn afscheidszin nog niet eens uitgesproken dat hij geen staande ovatie kreeg, nee, dat de zaal (een slordige 17.000 mensen) in een staande ovatie EXPLODEERDE.
Dus kwam hij terug voor wat ik mag noemen de allerliefste encore die ik ooit heb meegemaakt.
Zichtbaar ontroerd stammelde hij een paar persoonlijke verhalen en liet hij wat nieuw materiaal op ons los (wat een eer). Je zag dat ie die ontvangst niet had verwacht. Wat weet hij allemaal van Nederland? Hij had vast geen hoge verwachtingen. Misschien had Dave hem van tevoren een en ander uitgelegd...
Comments
Post a Comment