Migratieles

Nu met die Brexit krijg ik een onbewingbare drang om naar Engeland te emigreren. Het is mijn migrantenbloed die kookt en schreeuwt: dáár moet je blijkbaar wezen, als ze daar zo moeilijk over doen.

U moet weten: ik stam af van een eeuwen lange lijn van migranten. We blijven maximaal 2 generaties ergens en dan gaan we weer. De migranten in mijn afstamming leerden me: als migrant MOET JE NIET ZEIKEN. Je migreert omdat je niet goed bij je hoofd bent,en dan moet je op de blaren zitten.

Ik zou zowaar MIGRATIELES kunnen geven.

Les 1: hoe hou je vluchtelingen en migranten uit elkaar? Simpel: vluchtelingen zeiken niet.

Van les 1 trek je al de conclusie: er zitten een hoop migranten onder de so called vluchtelingen.

Les 2: verkeer met 1 autochtoon, trouw zsm, neem de autochtonennaam aan, en geef die naam + 1 autochtonenvoornaam aan de volgende generatie.

Les 3: vergeet je moerstaal.

Les 4: doe autochtonendingen, waar autochtonen zitten. Bouw 1 autochtonennetwerk op.

Les 1 tm 4 = alleen voor de arme migrant. Rijke stinkerds mogen binnenkomen met een fuck you attitude.

NL was wat dat betreft niet zo'n succes: de volgende generatie, meteen, HOPPA, weg. Waar ik trouwens van om keek. Want ik vínd het me een gaaf land. Op de schaal van zeg maar de wereld. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Of: de appel valt niet ver van de boom, of juist weer heel ver, hoe u het maar wilt.



[op Twitter gepubliceerd]