Bomenmanen in de wind

Het was in de ochtendspits in een augustus die op een uitzonderlijk warme lente en juli volgde. Dan weet je het wel. Verregend. Ik wachtte op de 9 bij mn gebruikelijke overstap rond de Muiderpoort. Precies toen de tram naderde, blies een windvlaag flink in de kruinen van de bomen ervoor. Het was zo mooi om te zien dat ik, ondanks het drukke tijdstip, ff daarin bleef haken. Mijn gedachtes voerden mij tot het surrealisme, de toren van de Muiderpoort tekende zich opeens fijnscherp tegen de steeds donkerder grijs wordende herfstige achtergrond. En dan die volbladerige bomenmanen ervoor, met de reuzenhand van de wind erdoor. Ik dacht aan magie in het leven. Ik moet een bijzondere uitdrukking op mn gezicht hebben gehad want toen ik het trappetje op klom, de conducteur breed glimlachend (het was een Surinamer) zei: “Heb je net god gezien?”