Over het radio-interview van David de
Jongh: “De
vrouwen van Kees Hoekert”
Wat Kees over mij zegt is van A tot Z
gelogen. Ik hield zielsveel van hem, hij was mijn grote grote liefde.
Ik vertrok om mijn kind te beschermen tegen zijn rampzalige
drankzucht, terwijl ik nog enorm verliefd op hem was. Dat was
loodzwaar om te doen.
Er werd wel een (helaas mondelinge)
afspraak gemaakt voorafgaande de conceptie van de Blauwbilgorgel,
maar dat was dat hij zou stoppen met drinken. Dat heeft hij maanden
gedaan, tot ik eenmaal zwanger was. Toen begon hij weer. De magische
bubbel van liefde knapte: ik besefte dat hij nooit voor het kind zou
kunnen zorgen. En toch, toch heb ik de Blauwbilgorgel 8 jaar lang
GEDWONGEN om naar zijn vader te gaan. Jaren lang een week op de 2,
tot een maatschappelijke werkster mij dringend adviseerde om dat
enkel in het weekend te doen (de Blauwbilgorgel werd elke keer in
vergaande staat van verwaarlozing naar school gestuurd). Ik wist
toen: nu gaat de pleuris uitbreken, Kees gaat dat never nooit pikken.
Hij zal nooit accepteren een weekendvader te zijn. En zo geschiedde.
De Blauwbilgorgel werd 's nachts regelmatig van zijn bed gehaald om
te showen aan de dronken vrienden,kreeg als kleuter al bier en wiet
te nuttigen, werd midden in de nacht in de vrieskou zonder
jas noch schoenen buiten gesloten zodat hij moest aanbellen bij de
buurman of bij mij.
De Blauwbilgorgel was een hoog intelligent kind.
Met 8 jaar riep hij mij bij zijn bed en sprak de noodlottige woorden:
"Mama, ik wil nooit meer naar mijn vader. Hij mishandelt me."
Dat was het einde.
Toch heb ik nooit wraak- noch wrokgevoelens voor
Kees gekoesterd. Ik ben altijd van hem blijven houden. Ik ben enkel,
na 8 jaar lang dat niet te hebben gedaan, eindelijk achter mijn kind
gaan staan. Achteraf heb ik spijt als haar op mijn hoofd dat ik dat
niet eerder heb gedaan. Ik heb daarna nog 2 kinderen gekregen: als de
goede moeder die ik geworden ben kijk ik met grote schaamte naar de
moeder die ik die 8 eerste jaren voor mijn eerste kind ben geweest.
Ik zou een baby never nooit meer onbeheerd achter laten bij een zware
alcoholist zoals Kees.
Hilarisch is we dat in het fragment
duiding wordt gevraagd aan zijn ex Taartje. Iedereen die hen kent
weet immers dat zij 100% lesbisch is en dat dat huwelijk enkel voor
haar papieren was. Ze was Duits en gezocht door de politie. Door met
Kees te trouwen kon ze in NL blijven. Herluister dus met dit in het
achterhoofd en haar uitspraken over haar huwelijk worden dolkomisch.
Comments
Post a Comment