Het mañanagevoel

Als ik nu zeg bedoel ik morgen.

Ik begrijp die Mexicanen steeds beter.

Mijn perceptie van tijd verandert continu. As in: wordt continu sneller. En sneller. En de snelheid waarmee het sneller gaat voelt exponentieel. Mijn tijd is morgen sneller dan vandaag en overmorgen zeg maar t^x sneller dan morgen. Sneller dan morgen sneller is dan vandaag, dus.

Wat effekt heeft op de Nu.

Mijn nu wordt steeds breder. Of langer, zo u wilt. Want voor ik het weet is het morgen. Het nu wordt zo een eeuwige nu. Tot je dood gaat en dan: Het Eeuwige Nu. Of zo, weet ik veel.

Als ik nu zeg, kan ik dus net zo goed bedoelen: over 3 maanden.

Dat is pas het mañanagevoel.