Het NOS-journaal had zojuist het jongste VN-rapport over het klimaat openbaar gemaakt. Mevrouw Hazenkraak zuchtte diep. Wat was hier nou nieuws aan? Iedereen wist toch al minstens 10 jaar dat het klimaat opwarmde? Opeens was die oude kennis “alarmerend”.
Wat zij alarmerend vond, was het bericht dat Elon Musk, de magnaat die goede sier maakte met zijn elektrische voertuigen, reclame in de sterrenhemel wilde projecteren. Maar dáár hoorde zij niemand over.
De mensheid was het redden niet waard, vond zij steeds meer. Neem Nederlanders: die stemden al die jaren op de meest milieuvervuilende partij, de VVD.
“De VVD, wat moet je er toch mee?”
Zong ze.
Haar gedachten dwaalden af naar de inconsistenties van het menselijke gedrag. “Links lullen, rechts vullen” was het motto. Eigen gewin, kortetermijnvisie, wensdenken.
Ondertussen was de oorlog ontketend op de sociale media. Elk individu vond namelijk dat de ander te weinig voor het klimaat deed.
Ieder vond zijn eigen leefstijl de beste.
Millennials waren bijzonder giftig. Want “de boomers hebben het gedaan”, tikten zij woedend op hun elektronische communicatieapparaten, gekleed bij de mode van de laatste maand, in hun smart huizen tjokvol moderne snufjes, knabbelend op een thuisbezorgde vegakipnugget, of in een vliegtuig op weg naar Thailand.
Mevrouw Hazenkraak zuchtte nog eens. “De coronapandemie was zo gek nog niet” begon ze te denken, maar ze schok en bande die gedachte resoluut weg.
Comments
Post a Comment