Grootse magie

 

[SPOILERS ALERT]

 

Film La Grande Magie van Noémie Lvovsky. Fantastisch.

Wat een kunstwerk. Een sprookje. Duizendpoot Lvovsky, die meegeschreven heeft aan het script, maar ook acteert, danst (op de prachtige muziek van Feu! Chatterton), zingt teksten die ze mee heeft geschreven.  Zware thema's op een luchtige, humoristische, esthetische, o zo Franse manier verbeeld.

Het is dan ook een film óver de verbeelding.

 

Echtpaar in een chic hotel aan zee. Vrouw is diep ongelukkig onder de tirannieke controle van haar man. Op een dag komt een straatshow langs. Het hele hotel gaat kijken. De tovenaar vraagt iemand uit het publiek. Zij steekt haar hand op. Hij sluit haar op in een staande doodskist. Wij zien haar in de verte wegrennen.

Aan de echtgenoot geeft hij een doos en zegt: "Hier zit je vrouw in. Je moet het niet open doen. Alleen als je zeker bent van haar liefde, mag je open doen. Anders verdwijnt ze voorgoed."

De echtgenoot pakt de doos en klemt het vast. Hij blijft bij het gezelschap. De tovenaar leert hem dat tijd niet verstrijkt, en dat alles illusie is.

4 jaar later zien we ze terug in de pontificale buitenplaats van de man. Hij praat alleen nog in termen van verbeelding. Tegen zijn bediende: "Verbeeld je dat de sleutel in die la ligt, en denk heel hard dat daar geld ligt om de boodschappen te betalen."

 

Als de vrouw uiteindelijk terugkomt, herkent hij haar niet. Haar gezicht is anders: "Ik ben ouder, 4 jaar zijn verstreken!" Hij duwt haar weg "De tijd verstrijkt niet!", vraagt zijn huishulp om haar de deur uit te wijzen "Met fracas!". Daarna gaat hij op bed liggen in de foetushouding met de doos geklemd in zijn armen. Hij prefereert het beeld dat hij van zijn vrouw had aan de echte. De echte heeft 4 jaar zonder hem geleefd, heeft verhoudingen gehad.

 

De vrouw is de doos, dat was zijn gedroomde vrouw van het begin af aan. Hij had zijn vrouw al in een doos gedaan. De tovenaar heeft haar door een andere doos laten ontsnappen.