De nieuwe wereld schreeuwt om Nieuwe Beroepen. Een greep uit de mogelijkheden. Vandaag: de zelfstandige postbode, oftewel het eenmanspostkantoor, oftewel het mobiele postkantoor.
De TNT bezuinigt op alle fronten. Volgens onze bron is het plan om alle vaste krachten te ontslaan. De deeltijders die overblijven zien hun pakket uitgekleed. Het bedrijf wordt voorts opgesplitst in kleine units, elk een segment van de markt bedienend. Het beeld van de postman met zijn fietstassen vol brieven, reklame en pakketten zal het straatbeeld verlaten. Brieven, reklame en pakketten zullen niet meer door een en dezelfde persooon afgeleverd worden, zelfs niet eens door een en hetzelfde bedrijf.
Tegelijkertijd wordt het aantal TNT-filialen teruggeschroefd. TNT filialen die, toen ze nog het postkantoor heetten, naast het afhandelen van post ook allerlei bankzaken voor de klant regelden. Voor al deze handelingen is men steeds meer aangewezen op het internet. Wat rampzalig uitpakt voor de ouderen onder ons, die de fijne kneepjes van het omgaan met onze nieuwste medewerkers, computers en robotten, nooit onder de knie zullen krijgen. Het opsturen van een pakket naar de kleinkinderen als onneembare vesting. Hoe naar de enige afzetpost van de stad te geraken is een vraag die dagelijks gesteld wordt. Dit terwijl de handel via online-shoppen groeit en bloeit, waardoor de behoefte aan een vlekkeloze levering van pakketten explosief toeneemt.
Daarom mijn idee van de zelfstandige postbode. Zojuist ontslagen van de posterijen, loopt hij naar de kamer van koophandel om zich een btw-nummer te laten aanmeten. Voorts schaft hij een flink aantal postbussen aan in de dichtsbijzijnde postagentschap. Hij verhuurt de postbussen verder aan zijn buurtgenoten die aldus zijn klanten worden. Voor hen handelt hij alle postzaken af. Hij brengt de post die ze voortaan in die postbussen ontvangen naar hun thuisadres, zij kunnen hun pakjes aan hem geven en afrekenen, en, zodra het van de wet mag, ontvangt hij cashgeld dat hij op het girale verkeer stort, hij wisselt vreemde valuta's in, en hij verricht opnames van bankbiljetten.
Iedereen blij:
-de post hoeft helemaal niets meer te doen, wat hun bedoeling lijkt te zijn geweest,
-de postbode weet zich verzekerd van een schare trouwe klanten,
-en de burger heeft zijn service terug.
Nu nog een systeem bedenken dat de integriteit van zulk lui waarborgt en klaar is de
oplossing van het posterijendrama.
De TNT bezuinigt op alle fronten. Volgens onze bron is het plan om alle vaste krachten te ontslaan. De deeltijders die overblijven zien hun pakket uitgekleed. Het bedrijf wordt voorts opgesplitst in kleine units, elk een segment van de markt bedienend. Het beeld van de postman met zijn fietstassen vol brieven, reklame en pakketten zal het straatbeeld verlaten. Brieven, reklame en pakketten zullen niet meer door een en dezelfde persooon afgeleverd worden, zelfs niet eens door een en hetzelfde bedrijf.
Tegelijkertijd wordt het aantal TNT-filialen teruggeschroefd. TNT filialen die, toen ze nog het postkantoor heetten, naast het afhandelen van post ook allerlei bankzaken voor de klant regelden. Voor al deze handelingen is men steeds meer aangewezen op het internet. Wat rampzalig uitpakt voor de ouderen onder ons, die de fijne kneepjes van het omgaan met onze nieuwste medewerkers, computers en robotten, nooit onder de knie zullen krijgen. Het opsturen van een pakket naar de kleinkinderen als onneembare vesting. Hoe naar de enige afzetpost van de stad te geraken is een vraag die dagelijks gesteld wordt. Dit terwijl de handel via online-shoppen groeit en bloeit, waardoor de behoefte aan een vlekkeloze levering van pakketten explosief toeneemt.
Daarom mijn idee van de zelfstandige postbode. Zojuist ontslagen van de posterijen, loopt hij naar de kamer van koophandel om zich een btw-nummer te laten aanmeten. Voorts schaft hij een flink aantal postbussen aan in de dichtsbijzijnde postagentschap. Hij verhuurt de postbussen verder aan zijn buurtgenoten die aldus zijn klanten worden. Voor hen handelt hij alle postzaken af. Hij brengt de post die ze voortaan in die postbussen ontvangen naar hun thuisadres, zij kunnen hun pakjes aan hem geven en afrekenen, en, zodra het van de wet mag, ontvangt hij cashgeld dat hij op het girale verkeer stort, hij wisselt vreemde valuta's in, en hij verricht opnames van bankbiljetten.
Iedereen blij:
-de post hoeft helemaal niets meer te doen, wat hun bedoeling lijkt te zijn geweest,
-de postbode weet zich verzekerd van een schare trouwe klanten,
-en de burger heeft zijn service terug.
Nu nog een systeem bedenken dat de integriteit van zulk lui waarborgt en klaar is de
oplossing van het posterijendrama.